Nieuwe werelden ontdekken – Peperbus 18-10-2017

Moeder Wencke Merjenberg: 

‘Hier gaan steeds nieuwe werelden open’

De kinderen van Wencke Merjenberg zitten op Vrije School Michael. Dat was niet haar eerste keuze; bij het ‘scholen kijken’ had ze de vrije school links laten liggen wegens ‘te zweverig’. Na lang tobben met haar middelste kind besloot ze er toch eens te gaan praten. Hij voelde zich thuis, en haar andere kinderen wilden toen óók. Zelf is ze helemaal om. ‘Ik gun elk kind de vrije school.’

De twee oudste kinderen van Wencke Merjenberg gingen naar een reguliere school. ‘Maar mijn zoon kon er niet aarden’, zegt zij. ‘Hij kon prima meekomen, had vriendjes en een lieve meester. Er was niets aanwijsbaars, maar hij was niet gelukkig. Als hij uit school kwam, moest hij vaak huilen.’

Meer in balans
Op zoek naar een oplossing, kwam Wencke aarzelend bij de vrije school terecht. ‘Daar was ik  geen voorstander van’, zegt zij stellig. ‘Ik dacht dat ‘vrije school’ betekende dat kinderen konden doen waar ze zelf zin in hadden. Ik vond het zweverig, een halve sekte. Toch ben ik in gesprek gegaan. Ik zit zelf in het onderwijs en toen ik me erin ging verdiepen, bleek het vrijeschoolonderwijs precies te passen bij hoe ik tegen mijn vak aankijk. Mijn zoon mocht op proef een week meelopen. Heel spannend, want hij is niet zo van de nieuwe dingen.’

Na een paar dagen al kwam hij blij thuis. ‘Hij vond het leuk op school! Van de leerkracht hoorde ik verhalen over hem. Ik wil de vorige school niet afvallen, daar werken lieve mensen zich een slag in de rondte. Maar hier zagen ze wie hij was. Hij is nu ontspannen en opgeruimd, is meer in balans met hoofd, hart en handen. Dat heb ik letterlijk zien gebeuren. Hij beweegt anders, hij durft te voelen. Cognitief was hij al sterk, en dat is nog sterker geworden.’

Nieuwe werelden
Wenckes zoon zit nu in de vierde klas, waar ze beginnen met vaklessen tijdens periodeonderwijs. ‘Door de beeldende manier waarop de stof wordt gebracht, kan hij zich er veel bij voorstellen en blijft het geen boekenpraat. Er gaan steeds nieuwe werelden voor hem open.’

Ook haar jongste zoon wilde naar Vrije School Michael. ‘Erg leuk om de kleuterklas hier mee te maken, waar veel aandacht is voor lekker spelen’, zegt zijn moeder. ‘Mijn dochter wilde op haar eigen oude school blijven, maar zij werd toch aangestoken en is voor de laatste twee jaar nog overgestapt. Ook zij vindt het hier heel fijn. Vooral de creatieve vakken vindt ze heerlijk. “Zeg dat maar”, zei ze tegen me, toen ze wist dat ik geïnterviewd zou worden.’

Zelfvertrouwen
Met haar onderwijsachtergrond bekijkt Wencke alles wat op school gebeurt met meer dan gemiddelde belangstelling. ‘Ik houd van de manier waarop Vrije School Michael met kinderen omgaat, van de geborgenheid op school in een harde wereld waarin het tempo hoog ligt. De vrije school zondert kinderen niet af, maar geeft ze zelfvertrouwen. Dat is iets anders dan veel-te-bijdehand-zijn. De kinderen schamen zich niet voor wat ze zelf bedenken, er is aandacht voor wat ze vinden. Ze leren zich verwonderen over wat ze zien. Dat vind ik rijkdom.’